به گزارش سرویس پژوهش خبرگزاری صدا وسیما: ساختار بازار محصولات کشاورزی در ایران دارای ایرادات و نواقص فراوانی است، به طوری که تولیدکننده (کشاورز) سهم اندکی از قیمت پرداختی توسط مصرف کننده را دارا است.
در این بین وجود واسطه ها و حلقه-های غیرضروری در زنجیره ارزش محصولات کشاورزی از عمده ترین دلایل کاهش سهم تولیدکننده از ارزش نهایی محصول است. لذا، ایجاد، توسعه و تقویت زنجیره ارزش محصولات کشاورزی باید در اولویت سیاست های حمایتی و اجرایی قرار بگیرد تا با مشارکت فعالان در هر بخش و حذف واسطه ها، افراد سودجو و غیرمتخصص ساختار بازار محصولات کشاورزی اصلاح شود.
اصلاح نظام بازار محصولات کشاورزی، اهمیتی بسیار بنیادین در فرآیند توسعه بخش کشاورزی دارد، چرا که بسیاری از طرح های فنی در جهت افزایش کیفیت و بهره وری فرآیند تولید به دلیل نقصان های نظام بازار محصولات کشاورزی و ضعف اقتصادی تولیدکننده، درعمل اجرا نمی شوند.
در ماده ی 7 سیاست های کلان نظام در بخش کشاورزی آمده است: حمایت موثر از سامان دهی فرآیند تولید و اصلاح نظام بازار محصولات کشاورزی با هدف بهبود رابطه ی مبادله بخش با سایر بخش ها، افزایش بهره وری، کاهش هزینه های تولید، رعایت قیمت تمام شده محصولات اساسی، تامین: درآمد تولید کنندگان، منافع مصرف کنندگان و بهبود کیفیت مواد و فرآورده های غذایی.
این درحالی است که به دلیل ساختار نامناسب نظام بازار محصولات کشاورزی، فاصله ی زیادی میان قیمت بازار سرمزرعه و بازار مصرف دیده می شود که هیچ یک از تولیدکنندگان و مصرف کنندگان از آن منتفع نمی شوند، بلکه این وضعیت موجب ضعف روزافزون اقتصادی تولید کنندگان و تقویت ساختار واسطه گری شده است.
در این پژوهش تلاش شده است با اسناد و همچنین داده های پژوهشگران موسسه پژوهش های برنامه ریزی، اقتصاد کشاورزی و توسعه روستایی وزارت جهاد کشاورزی، سیاست های تنظیم بازار محصولات کشاورزی کشور بررسی شود.
Be the first to comment